اولین سازنده آمبولانس در ایران : در این مقاله قصد داریم درباره اولین کسی که به فکر ساختن آمبولانس در ایران افتاد، با شما سروران گرامی صحبت کنیم. حالا که درباره آمبولانس خصوصی و خدمات متنوعش مطالب زیادی با هم آموختیم، بد نیست دایره اطلاعات مان را وسیع تر کرده و سری به گدشته نسبتا دور بزنیم. برویم به سالهایی که خیابانها اگر چه خلوت بودند، خبری از چراخ قرمز و ترافیک و این دست مسایل نبود .
اما باز هم جان بیماران در حین انتقال و جابجایی به بیمارستان از دست می رفت. تا این که مردی از نسل تلاشگران و صنعتگران این سرزمین به فکر ساختن وسیله ای افتاد که تا آن زمان ایران و جامعه پزشکی از آن برخودار نبود. از این که پای مقاله ما می نشینید و وقت خود را به خواندن این متن اختصاص می دهید، از شما متشکریم.
معرفی کامل مسعود تهرانچی
اولین سازنده آمبولانس در ایران کسی نیست جز مسعود تهرانچی. او به گفته خودش در آبان ۱۳۱۴ در تهران متولد شد. حرفه اصلی همه مردان خانواده تهرانچی بازرگانی بود و پدر مسعود از تجار تامین کننده مواد غذایی و غله در ایران به شمار می رفت.
مسعود تهرانچی می گوید:
یادم می آید به کارگاه نجاری که حوالی خانه مان بود می رفتم و در آن برای خودم مشغول ساختن یک سنتور شدم. هر چند که سنتور زدنم مورد علاقه پدرم واقع نشد اما به توصیه او به درس و مشق هایم بیشتر رسیدگی کردم و یاد گرفتم از همان سالها روی پای خودم بایستم.
اولین سازنده آمبولانس طی مصاحبه ای که داشته است می گوید:
من به خاطر روحیه استقلال طلبی که داشتم هیچ وقت از پدرو مادرم پول مطالبه نکردم . حتی بعد فوت شان نیز برای گرفتن ارثیه به خانه پدری نرفتم. چون باور داشتم که یک آدم خود ساخته می بایست خودش زندگی اش را بسازد.
سازنده اولین آمبولانس درباره اولین خودروهای عمومی چه می گوید؟
اولین سازنده آمبولانس در ایران، مسعود تهرانچی در ادامه بازگویی خاطراتش این گونه نقل می کند:
میانه دهه بیست بود . خیابان های تهران هنوز چند تایی بیشتر اتوبوس نداشتند. آن تعداد اتوبوس هایی که در پایتخت به کار جابجایی مسافران داخلی شهری بود، اتاق هایی چوبی داشتند. از همان سالها فکر واردات اتوبوس های جدید مرا مشغول کرد. تا این که بالاخره در اواسط دهه سی ، پنجاه خودرو اتوبوس جدید به شهر تهران اضافه شد. از این جا به بعد بود که زندگی من با ماشین و خودرو گره خورد.
تاسیس اتحادیه نمایشگاه و فروشندگان خودرو، انتشار مجله ایران اتومبیل ، گرفتن نمایندگی شرکت بی ام و و … از دیگر کارهایی است که من تا قبل از انقلاب انجام دادم. همواره یکی از دغدغه های من ، کمک به قشر آسیب پذیر بود. در ادامه فعالیت هایم در حوزه خودرو به بسیاری از مردمی که در فقر، آسیب های جدی دیده بودند، کمک کردم.
ایده ساخت آمبولانس از چه سالی شکل گرفت؟
مسعود تهرانچی اولین سازنده آمبولانس در ایران در پاسخ به این سوال می گوید:
دهه پنجاه با اخذ نمایندگی نیسان پاترول دایره فعالیت هایم را توسعه دادم . اولین جرقه های ساخت آمبولانس در آن زمانها در ذهنم زده شد. در سالهای پایانی دهه چهل، برای کمک به مصدومان جاده ای ، گروه نجات مصدومان تصادف را راه اندازی کردم. اما متاسفانه تنها تعدادی خودرو به نام های آهوی بیابانی و مینی بوس تخم مرغی در خط ناوگان عمومی حضور داشتند که عملا آمبولانس گفته نمی شد.
در ادامه گفتگو با اولین سازنده آمبولانس از زبان او اینگونه می شنویم:
به سراغ خودرو لندرور رفتم. با کمی دستکاری روی فنرهایش و بعضی از قطعات آن ، خودرو را به آمبولانس تبدیل کردم. به تدریج نوبت به سایر خودروها رسید که با کمی تغییر و دستکاری کاربریشان به آمبولانس بدل شود. مزدا دو کابین از این دست خودروها بود.
پس از انقلاب، به خصوص در زمان جنگ ، بیشتر از همه وقت به فکر ساخت و تولید آمبولانس افتادم. دیگر بیشتر کارم و وقتم را روی ساختن آمبولانس می گذاشتم. در آن زمان برای اولین بار نیسان پاترول را به کشور وارد کردم . در دهه شصت نیز وانت میستوبیشی را به خط ناوگان عمومی سلامت کشور افزوده و به بهداری واگذار نمودم.
نتیجه
دراین مقاله به معرفی مسعود تهرانچی اولین سازنده آمبولانس در ایران پرداختیم. با مرور خاطراتش با بخشی از اجتماع آن روزها، با دغدغه ها و نیازمندی های آن سالها آشنا شدیم . امیدورام با خواندن این مقاله به دانسته هایتان درباره آمبولانس خصوصی افزوده باشیم.
پیشنهاد مطالعه : دسترسی به آمبولانس خصوصی
یک پاسخ