ونتیلاتور پرتابل در آمبولانس خصوصی : در مقالات پیشین درباره ماهیت ونتیلاتور مباحثی مطرح کردیم. در ادامه درباره ونتیلاتور پرتابل با شما به گفتگو می نشینیم. امیدواریم خواندن این نوشتار شما را به اهمیت استفاده از این دستگاه برساند.
وجود ونتیلاتور پرتابل در آمبولانس ها می تواند جان بیمار را از خطر نجات داده و به او ادامه حیات دهد. از این که با ما همراه می شوید از شما متشکریم.
ونتیلاتور پرتابل در گذر زمان
اجازه بدهید ، کمی درباره قدمت این دستگاه پزشکی با شما گفتگو کنیم. گفته ها و شنیده ها حاکی از این است که در قرن شانزدهم میلادی، یک پزشک اهل بلژیک، توانست با وارد کردن یک لوله در نای حیوان ، او را از خطر مرگ برهاند.
این اولین دستگاه اکسیژن رسان در آن سالها بود که بسیار عملکرد ابتدایی داشت. اما همین رو باعث شد تا دیگر دانشمندان در ادامه فعالیت های او به دستگاه مجهزتری به نام ونتیلاتور برسند که نقش مهمی در زنده نگاه داشتن فرد بیمار دارد.
در واقع ونتیلاتور ماشینی است که قادر است به مجاری تنفسی را که دچار انقباض شده است، کمک کند. این ماشین هوای مورد نیاز بدن را به ریه ها می فرستد و عمل دم یا همان فرو بردن اکسیژن را انجام می دهد.
در سال های پایانی قرن نوزدهم، روش های تهویه تا میزان زیادی بر فشار منفی تمرکز داشت. این روش بسیار شبیه به تنفس معمولی بود و قادر بود هوا را به صورت یکسانی در ریه ها پخش کند.
در این مکانیسم، پزشکان بیمار را در یک مکانی چوبی یا مهر و موم شده قرار می دادند. اکسیژن موجود در اتاقک خارج می شد و فشار هوا افت می کرد این عمل باعث می شد تا قفسه سینه بیمار به آسانی دچار انبساط شود.
همین انبساط اکسیژن بیشتری را به ریه ها می فرستاد. در سال ۱۹۲۸ دانشمندان دستگاهی طراحی کردند که قابل حمل بود و پمپ هایی داشت که بوسیله موتور برق تامین نیرو می شد. این دستگاه را ریه آهنی می گفتند.
میزان محبوبیت و کاربرد آن به حدی گسترش یافت که پای ثابت همه تجهیزات بیمارستانی در مراکز درمانی واقع شد.
اما یک نکته منفی داشت و آن حرکت بیمار را به شدت محدود می کرد و اجازه نمی داد تا پرستاران و کاربران این دستگاه به درستی روی عملکرد آن نظارت داشته باشند.
تا این که کم کم دستگاه ونتیلاتور پرتابل به آخرین مراحل تکامل خود رسید و در سال ۱۹۶۰ گونه جدید آن طراحی وساخته شد.
اهمیت دستگاه ونتیلاتور پرتابل
هنگامی که بیمار دچار اختلال عملکرد در ریه هایش می شود، دم و بازدم او ممکن است برای لحظاتی متوقف شده یا به کندی صورت پذیرد. در این گونه مواقع نیاز است که دستگاه ونتیلاتور به بیمار وصل شود.
این دستگاه کمک می کند تا اکسیژن مورد نیاز او در اختیارش قرار بگیرد.
متاسفانه افراد بسیاری به دلیل آلودگی هوا، استفاده بی رویه از دخانیات، ابتلا به بیماری های عفونی باعث شده است که ریه های آنها به خوبی کار نکند.
این دستگاه به گونه ای طراحی و ساخته شده است که لوله های خرطومی آن به خوبی وارد بدن شده و عمل اکسیژن رسانی را به عهده می گیرد.
دلیل عمده استفاده از این مجموعه ، رساندن هوای کافی به بدن می باشد. این دستگاه دارای دو شلنگ می باشد که هر کدام یک وظیفه را به عهده می گیرند. شلنگ اول جهت مسیر دم و شلنگ دومی نیز مجرای عبور بازدم است.
این لوله ها از یک طرف به بدن بیمار قابلیت اتصال دارد و از سویی دیگر به دستگاه ونتیلاتور. این که هر بیمار چه میزان اکسیژن دریافت کند، بستگی به نظر پرشک تیم دارد.
کلام پایانی
در این متن سعی کردیم شما را با ونتیلاتور پرتابل آشنا کنیم. گفتیم، این دستگاه قابل حمل بوده و نیاز بیمار را به تامین اکسیژن برطرف می کند. همچنین نگاهی داشتیم به سیر تکامل این دستگاه .
این که ونتیلاتور از چه سالی وارد حرفه پزشکی شد و چه مسیری را طی کرد تا به شکل امروزی آن بدل شد. در ادامه نیز به اهمیت این دستگاه پرداختیم.
دانستیم، چنانچه فرد بیمار با هر وسیله دیگری جز آمبولانس خصوصی به مرکز درمانی انتقال یابد، بیم آن می رود که دچار تنگی نفس شود. خوشبختانه آمبولانس ها از این نظر دارای تجهیزات کافی می باشد.
پیشنهاد مطالعه برای شما عزیزان : ونتیلاتور آمبولانسی
